Ertesi gün uyandığımda gözyaşlarım gözlerimde kurumuştu ve başım ağrıyordu, ağzım 2-3 gündür yemek yememişim gibi iğrenç kokuyordu. Uyandığımda etrafıma baktım kimsecikler yoktu ve bir kıyıdaydık. Birkaç saat sonra yanıma Rıfat geldi “Önder, o gece için özür dilerim kusura bakma babam için korktum sana o yüzden vurdum” dedi ve bana sarıldı. Bende Rıfata sarıldım ve beraber ağladık. Rıfata sordum “Rıfat neden kıyıdayız yani dün kıyıya falan çok uzaktık bugün nasıl kıyıdayız?” dedim. Rıfat yüzüme baktı “Ne dününden bahsediyorsun anlat bakayım?” dedi. “Rıfat dalga geçme dün engin abiyi kaybettiğimiz gece” dedim. “Ahh benim Önder kardeşim 2 gündür baygınsın ve uyanmıyorsun sürekli nabzını kontrol ediyoruz fakat normaldin kimse uyandırılmanı istemedi” dedi. “Ne diyorsun oğlum sen benim yapmam gereken şeyler var” dedim. Rıfat bana baktı “ulan deniz ortasında yapacak neyin olabilir” dedi. Bir anda doğruldum ve gemiden çıktım ve deniz kenarına atladım. Etrafıma bakıyordum amcamı arıyordum ve amcamı gördüm. Amcama doğru giderken amcamda beni görmüş olacak ki güneş gözlüklerini çıkardı ve beni süzdü “Önderr” dedi ve bana doğru gelmeye başladı. Yanıma geldiğinde “korkuttun be oğlum” dedi. “Amca beni boşver biz nereye geldik” dedim. “Görmüyormusun oğlum istanbula geldik, çok kötü şeyler yaşadık artık evine gidip dinlenme vakti” dedi. Amcama sinirli şekilde bakıp “amca ben hiçbir yere gitmeyeceğim burada yarım bırakılmış bir işim var” dedim. Amcam bana baktı ve “denizin ortasında yarım kalmış ne işin olabilir oğlum” dedi.