Feneri denize doğru tutuyorduk Mümin abi yüzeyde, Hüseyin abi yüzeyde, Engin abi ve Kaya abi baygın şekilde yüzeydeydi fakat Rıfat görünürde yoktu. Bir anda Rıfatın yokluğunu fark edince” Mümin abi Rıfat, Rıfat yok” diye bağırdım. Mümin abi bana bakıp merdivenleri işaret etti, merdivenlere bakınca Rıfatın merdivenlere sarıldığını ve oradan denizden çıkarılanları izlediğini gördüm ve derin bir oh çektim biraz kaç dakika sonra herkes geminin güvertesindeydi. Tüm ekip tekrardan beraberdi. Kaya abinin nabzı atıyordu fakat Engin abinin nabzı çok yavaş atıyordu sanki 1 saniye atıyor 3 saniye atmıyor gibiydi birşeyler yapmalıydık fakat yapamıyorduk galiba Engin abiyi kaybedecektik. O sıra size yaşadığım o duyguları anlatayım herkesin eli ayağı birbirine karışmış gibi hava kapkaranlık ve tek aydınlık dolunay. Ah böyle gözyaşın gelir gibi oluyor fakat gelmiyor öyle bir duyguydu. Mümin abi bize baktı “herkes gisin uyusun yarın yeni bir güne uyanacağız bir gönüllü Enginin yanında kalsın Rıfatta babası Kayayla beraber kalsın” dedi. Ben bunu duyunca Engin abinin kaybolmasının sebebinin ben olduğumu düşündüğüm için “Ben engin abiyle kalırım” dedim. “Tamam” dediler ve herkes odalarına çekildi. Engin abiyi bir battaniyeyle serdim üzerine bir yorgan attım ve geminin güvertesinde Engin abinin başında oturuyordum arada sırada nabzını bakıyordum fakat durumu kötü gibiydi. O gece kötüydü.