Hayatım tamamen monoton bir şekilde geçmekteydi ta ki bir hafta öncesine kadar. Her gün kalktığım saat belli, yattığım saat belli. Yaptığım iş standart, neredeyse yediğim yemek bile hep aynıydı. Bunların altında belli sebepler yatıyordu. Tabi ki ilk sebep maddi durumumun sıkıntılı olmasıydı. ikinci büyük sebep ise zaman darlığı. Çalıştığım iş yerine ulaşabilmek için her gün 3 araç ayrıca neredeyse 1 km kadar da yürüyüş yapmak zorundaydım. Yani sadece eve ulaşıp, ihtiyaçlarımı karşılayıp, sabah erken saatlerde yola düşmek zorunda kaldığım sıkıcı bir hayat. Zaten işyerimden de memnun değildim. Ama maalesef hayat beni çok korkuttuğu için, uzun zamandır değişikliğe gitmek için kendimde hiçbir cesaret toplayamadım.