Bölüm 19 :

Benim için şimdilik cehennem bölgesi olan yere tamamen eczaneye odaklanarak gelmiştim. Arabayı durdurduğum yer tahminime göre yürüyerek eczaneye 15 dakikalık uzaklıktaydı. Kontağı kapattım ve yavaşça arabadan indim. Telefon hattı tamamen kegib olduğundan telefon sadece fener görevi görüyordu ki bu benim için çok önemliydi. Etrafımı durduğum yerde çok dikkatli inceledim. Ortalık çok sessizdi ve bu benim için çok kötü sonuçlar doğurabilirdi.O yüzden bende o an bana çok akıllıca gelen ama aslında aptallığın zirvesi olan bir şey yaptım. Elime bir taş alıp 20 metre uzağımdaki evin penceresine fırlattım.Cam öyle şiddetli kırıldı ki camın kırılmasıyla hayatımda duyduğum en korkunç ses kırılma sesine karıştı.Bu sesin ne olduğunu ve nerden geldiğini sezebilmiştim. istediklerinde çok hızlı olabildiklerimi anladığım için hemen ordan uzaklaşarak. Eczaneye doğru gittiğini düşündüğüm yola girdim. Yolun ortalarına doğru ara sokak gibi bir yerden onları izliyordum. Geldiklerinde birşeyi daha farkettim ki hala yere düşen cam parçaları onların saniyesinde o yöne çevrilmesine sebep oluyordu. Buda demek oluyordu ki müthiş bir algılama yeteneğine sahiptiler. Sonuç olarak eczaneye giden yolda ölüm kadar sessiz ve soğukkanlı olmalıydım.