Bölüm 16 :

Kararımı vermiştim. Geri basmayacaktım.Tam arabaya atlayacakları sırada gaza yüklendim. Hepsi sağa sola savruldu ama hiç birşey yokmuş gibi peşimden gelmeye devam ettiler. Hızla onlardan uzaklaşırken kalbim yerinden fırlayacak gibi oluyordu aynadan onlara bakarken. Belki de ilk o zaman anlamıştım gerçek korkunun ne demek olduğunu. Görülmeyecek kadar uzaklaşınca hastalıklılardan biraz sakinleşebilmiştim. Hastalıklıların üstümde kurdukları stres bitti üstüne bide havanın kararmasının vermiş olduğu stres başlamıştı. Koskoca dünyada yapayalnız hissediyordum kendimi. Biraz zor olacaktı belki ama bununda üstesinden gelecektim.