Üniversite nin ilk ayı öyle derslere girmeye çalışıyordum, insanlarla tanışma konusunda biraz pasif kalıyorum genelde ilk adımı karşıdan beklerim. Geçen 2-3 hafta içinde oda arkadaşımla kaynaştım biraz iyi bir çocuk gibi görünüyordu sadece bazen ilginç hareketleri vardı.

Biraz insan sarrafı yapım var insanın konuşmasından, yüzünden, bakışından neler hissettiğini anlayabiliyordum az biraz. Okuduğum bölümde de hoş kızlar vardı gözüme çarpıyordu bazen. Ama ilk haftalarda hiç bakacak durumda değilim ısınmaya çalışıyordum ortama sonuçta farklı bi şehir, farklı bi hayat.

Biraz zaman geçti öyle üç beş arkadaşım vardı. Genelde istanbul'daki arkadaşlarım hep üniversite için herkese güvenme derlerdi o yüzden biraz önyargılı duruyordum.

Hani üniversite de kızlar teklif ediyormuş muhabbeti vardır ya doğru diyebilirim ilk ayda bi kaç tane teklif almıştım ne kadar samimilerdir bilemem ama öyle pek o taraflı olmamıştım. Bi kız vardı sarışın birşey bizim bölümde değildi ama çok hoşuma gitmişti. Sürekli göz göze gelmeye çalışıyordum.

Bi kızın uzaktan gözlerine bakarım, sosyal medyadan çok rahat konuşurum ama yüzyüze gelince biter orda benim için kalbim küt küt atar, birşey olur da rezil olurum triplerine girerim. Hiç sevmediğim bi huyumdur doğal davranmaya çalışsam da çok zordur o an kontrol etmek.

Ben bu kızla nasıl konuşurum diye çok kafa patlattım, daha önce böyle birşey yaşamadığım için ne denir napılır hiçbir fikrim yoktu. Ara sıra ufak muhabbetler açıyordum ama öyle kapanıp gidiyordu. Biraz silik bi tiptim sanırım, kızın çevresi de pek umut vaat etmiyordu.