Ne kadar güçlü olursan ol,
insanın gücünü bir anda tüketen şeyler vardır.
Ansızın akla düşen bir anı, beraber geçilen bir sokağa yolun düşmesi, radyoda çalmaya başlayan bir şarkıya zamanında ağlamış olmak gibi.

Veya ne bileyim, kıyafet seçmek için dolabı açtığında, meçhul kişi tarafından bir zamanlar hediye edilen gömleği görmek gibi..

insan her zaman güçlü olamaz.
Zayıf noktalar, zaaflar insanı güçsüz kılar.
Her insanın vardır bir zayıf noktası, birine zaafı.

Ve inan bana yağmur yüreklim,
Tek zaafım, en zayıf noktamdın.

Sonra anladım, dedim. Mesele kış olsaydı. Bir gün, bir anı, bir hatıra... Anlatabilirdim bir alfabeyle. Mesele bir insan, dedim, üç kere yutkundum. Yazdım. Yazmasam ağlayacaktım...