Hülya yanıma gelip bir akşam yemeğine ne dersin diyerek gülümsedi ben neden olmasın dedim tam 2 gündür üs haricinde bir yere gitmemiştim akşam olunca Hülya ile buluştuk onun evinde güzel hazırlanmış bir masada yemeğimizi yiyorduk Hülya bana bakarak biliyormusun belki de bu son yemeğimizdir diyerek bana baktı ben ;o da ne demek oluyormuş Hülya demiştim anlaşılan Hülya bu kadar sorumluluktan yorulmuştu yanına gittim ve ona şöyle dedim henüz hayattayız ve çözmemiz gereken bir meselemiz var dedim Hülya dudağıma bir öpücük kondurdu bu öpücük 2 günlük yorgunluğumu ve uykusuzluğumu almıştı sanki geceyi birlikte yatarak geçirdik güneş doğar doğmaz üssün yolunu tutmuştuk.