*Part-20*

Hemen çamaşırlarını kıyafetlerini giydirdim, aynı şekilde ben de giydim. Görebildiğim cam kırıklarını bacağından zor da olsa çıkardım. Hemen hastaneye zütürdüm. Çok ağlıyordu giderken o ağladıkça benim de gözüm doluyordu lan o benim canım. Düşünsene annen yahut çok değer verdiğin birinin gözünün önünde ağlasa ciğerin sökülmez mi? işte aynen bana da öyle oldu. Hastaneye varınca odaya aldılar bir aletle adı aklıma gelmedi tüm camları vakumladılar bacağından, bacağı kan içindeydi. Elimi çok sıkıyordu o kadar canı yanıyordu ki. Allahım keşke onun acılarını bana versen diye dua ediyordum ki sakinleşmeye başladı. Fakat acı onu o kadar yormuştu ki yorgunluktan bayıldı ve uykuya daldı. Gözümü kırpmadan uyanmasını bekledim ve sonunda gözünü açtı..