ben: yok hayır inanıyorum lütfen anlat...

esin: ben de bu soruyu çok sordum kendime, hiçbir şey düzgün gitmez mi bu dıbına koduğumun hayatında, gitmedi savaş, hiçbir şey düzgün gitmedi... bir gün mutlu olsam, ertesi gün mutluluğum kursağımda kalırdı. devam ediyorum... o gün bir an önce oradan çıkmam lazımdı, kardeşimin kıyafetlerini topladım, bütün eşyalarımı topladım. internet kafede sadece o sapık ben ve kardeşimiz vardı... o da babam gibi içiyordu, aşağı doğru gittim... kapıya doğru gidiyordum, merakli bir şekilde
-hayırdır nereye dedi.

-gidiyorum dedim...

-yok yaa, gidiyormuş hanımefendiye bak dedi alaycı bir ses tonuyla...

içmişti o da çok içmişti... tam kapıyı açacakken kolumdan tuttu..

-hiçbir yere gidemezsin bana vermeden hiçbir yere gidemezsin dedi...

-bırak kolumu incitiyorsun bırak diye bağırdım...

ardından kapıyı kilitledi, sadece ben kardeşim ve o pis sapık kalmıştık internet kafede... üzerime doğru geliyordu...