ama nereden bilebilirdim ki bir fahişe olacağımı ? gitmeliydik o evden, kalacak, gidecek bir yerimiz yoktu ama gitmeliydik. yoksa bu evde dayaktan ölecektik. bana inanıyorsun değil mi ?

ben: inanması güç, şaşkınım sadece şaşkınım.

esin: ben bile bazen inanmıyorum biliyor musun yaşadıklarıma ? ama ne yapalım, yaşandı... acı ama gerçek. devam ediyorum anlatmaya