kendimi çok yalnız hissediyordum.
pgibolojisi bozuk bir insan olduğumu biliyorum.
zaten insanlarda hep pgibolojimin bozuk olduğunu, destek almam gerektiğini söylerler.
böyle tüm dünyam sosyal medya üzerine kurulu gibiydi.
Telefonum yoksa yaşayamam dediğim zamanlardı.
çok ama çok karamsar bir insanım, bu yüzden düzgün bir yaşamım olmadı.
yani her şeyden şikayetçi biriydim.
neyse konuya girelim
bir telefoncuda çalışıyordum, işkolik bir insan olmuştum.
hayatımı düzene sokmaya başlamıştım.
yalnızlık acı veriyordu, ama ben bunu erteliyordum kendimi avutuyordum.
Bir gün mutlu olacağım diyordum, kendimi işime daha çok veriyordum.
neyse normal bir gündü o gün, dükkanın önünde sigara içiyordum.
etrafa salak salak bakarken bir kız gördüm, gözlerimin içine baka baka geliyordu.
kendimi garip hissetmiştim, işin ilginç tarafı ne olup bittiğini anlayamamıştım bile
o gün her şey standarttı, çok sıradandı, akşam olsada eve gidip uyusam havasındaydım.
sonunda akşam olmuştu, sıcacık yatağıma kavuşmuştum ve gündüz gördüğüm o yüzü düşünerek uykuya dalmıştım.
rüyamda o yüzü gördüm, olayları tam olarak hatırlayamasamda, sabah huzurlu uyanmıştım, tek hatırladığım o yüzdü.
neyse akşama kadar çalıştım, akşam oldu eve geldim telefonumu elime aldım, yatakta uzanıyordum.