lise üçüncü sınıfa geçmiştim. hayatımın dönüm noktalarından biri oldu o yıl. çok uzatmadan meseleye girmek istiyorum. eylül başında ipek bodrumdan dönecekti(orda yazlıkları vardı),haliyle çok özlemiştim. günler geçmek bilmiyordu. eylülün beşinde dönecekti,ben günlerimi nasıl dolduracağımı bilmiyordum. gerçi aytülün şirkette ufak tefek ayak işleri yapıyordum ama (artık ofisboyluktan terfi etmiştim),yine de hiçbir şey beni yeterince meşgul etmiyordu.bir sürpriz yapmak istiyordum ona gelince. şeytanı aradım.eve ihtiyacım var dedim, bir günlüğüne evini boşalt, parası neyse vericem.

Neyse, amacım ona yemek yapıp baş başa vakit geçirmekti. öyle abartılı şeylerden hoşlanmazdı. akşam olunca da taksiyle eve bırakırım amk diye geçiriyordum içimden. şeytan tamam dedi, para da istemedi. zaten o sıra erkek arkadaşı vardı bir tane. onda kalırım bana da bahane olur dedi. eyvallah dedim. sonra ipeği aradım, dedim eyın altısında(yani bunlar tatilden döndükten bir gün sonra),hiç plan yapma, benimsin. tamam dedi. nereye gideceğimizi söylemedim ama. altısında şeytanın eve geçtim. temiz ve düzenliydi (zaten genelde öyle olurdu).mutfakta da her şey vardı. elimden geldiği kadar spagetti yaptım, üstüne sos yaptım. aslında dışardan ısmarlayabilirdim ama kendim yapmak istedim. içimden de kız zehirlenmesin diye dua ettim.bir de iyisinden şarap aldım. öyle kendimce ambiyans yarattım. şeytanda vcd vardı(o zamanlar amk), bir de film aldım: vanilla sky (ya da onun ispanyol versiyonu olabilir-open your eyes tam hatırlamıyorum beyler).takılıcaz öyle. sonra ipeği almaya gittim. yolda durmadan nereye gidiyoruz falan diyor. söylemedim. sonra eve geldik, bu çok şaşırdı.gel dedim yalnızız.

gerçekten güzel bir gündü beyler. yaptığım yemek fena olmamıştı, yenecek gibiydi yani. şarap güzeldi. film güzeldi. beklediğimden de iyiydi. muhabbet de çok iyiydi.

akşamı etmiştik. ipeğe dedim:'hadi hazırlan da seni evine bırakayım'.hazırlandı. çıktık kapıya taksi bekliyoruz. ipek dediki 'ne güzel olurdu beraber kalsak dimi?'öylesine söylemişti.bir süre düşündüm, elini tuttum 'hadi gel kalalım' dedim.

Ben böyle deyince ipek önce sallamadı. şaka yapıyorum falan sandı heralde. sonra ben bir kez daha hadi deyince 'bizimkilere ne diyeceğim?' diye sordu. ben dedim salla işte arkadaşlarından birinde kalıyorum diye söyle.ve bunu der demez aytülü arayıp erdide kalacağımı söyledim. aytül hemen ok dedi zaten yoğundu işleri o ara pek takmıyordu beni. sonra gözünün içine baktım he desin diye.en sonunda telefonunu çıkardı, annesini arayıp merve mi ne -şu an hatırlayamadığım bir isim söyledi- onda kalacağını söyledi. elinden tuttum, tekrar yukarı çıktık.

Işıkları yakmadım. koridorda ipeği öpmeye başladım.bir süre öyle uzun uzun öpüştük. sonra beyler,ilk defa kalçasını okşadım. öpüşürken birbirimize dokunmaya başladık.git gide kendimi unutmaya başlıyordum, güzeldi.o da çok heycanlanmıştı, hızlı hızlı nefes alıp veriyordu. elimi tişörtünün altına sokup göğüslerini okşadım, küçücüktü göğüsleri.bir süre daha geçti böyle. sonra kulağına eğilip 'benimle olmak ister misin?' diye sordum.

bir süre sessizlik oldu. sonra 'tamam' dedi. içinden gelerek söylediğini biliyordum. elinden tutup yatak odasına zütürdüm. ışığı yine açmadım.o an zaten bir daha güneş doğmayacak deseler çok da gibimde banane amk derdim. yavaş yavaş tişörtünü çıkardım. yalnız çaktırmasam da benim eller titriyordu. aytül değildi ki bu amk. sorumluluk almakta olduğumun farkındaydım,her zaman vardım. zaten şimdiye kadar ne tak yediysem bedelini acı acı ödemişimdir. aynen şarkıdaki gibi beyler:günah benim, kime ne?yatağa oturduk, otururken öpmeye devam ettim. sonra sütyenini çıkardım. göğüslerini okşadım. sanki gerçekten de cennetten gelen bir şeye dokunuyordum, teni kutsaldı bana göre o an.