gibik kampetlerde 2 ay yattım sağa sola dönmek imkansızdı, altına taktığımız u şeklindeki demir 5 dk da 1 yerinden çıkıyordu. yanımda yatan badim ilk 3 gün botunu çıkarmadan uyudu 3. gün ısrarımıza dayanamayıp botları çıkardığında çadırı yazın 50 derece asfalt sıcağında ölmüş 1 haftalık it cesedi gibi kokuttu o kokuyu hala unutamam. yemeğimizi etrafı perdeli amerikan diye tabir edilen çadırda yiyorduk masa olarak toprağın etrafını kare şeklinde 30 40 cm derinlikte kazıp ayakları buraya sokup önümüzde kalan toprağı da masa olarak kullanıyorduk. genelde konserve haşlanmış patates yumurta vs vs gibi şeyler tüketirdik. sırt çantamda 2 battaniye 1 panço, traş takımı, yedek don atlet,ilk yardım seti,mat, kampet,birde fazlalık yapan dökme demirden tava vardı hatırlayabildiğim. gece nöbetlerine bolca çıkardım kamptan 500 ila 1km aralığında olurdu. dönüş yolunu kaybedip kaybolmuşluğumuz çok olmuştur değişimde. birde bitmek tükenmek bilmeyen arazide kilometrelerce yürüdüğümüz günleri unutamıyorum. hatıramda kalan anılardan kısa kesitler. kısa bir operasyon hatırası: ismini vermek istemediğim bir yerde 155 mm fırtına obüslere destek amaçlı gitmiştik adamların bataryaları az kişiden oluştuğu için bizde yardım etmiştik atış öncesi komutanımdan aldığım emir üzere atış idare aracına koştum bana bir disk verdiler burdan yanlış hatırlamıyorsam adop aracına koştum kara kutulu bir balon salarak hava roporunu aldılar sanırım sonra bu bilgileri diske çekip obüse vermem istendi, obüsün yanına geldiğimde batarya komutanları benimde katılmamı istedi obüsün içi kalabalıktı köşede durdum atış esnasında koç başı büyük bir şiddetle yanımdan geçti nefesimin kesildiği kulaklarım tıkandı. atılan mühimmat m107 tahrip danesi diye tabir edilen hassas tapa takılmış oldukça ağır büyük bir mühimmattı. renk renk keseler içinde barutlr vardı yeşil beyaz gibi. atılacağı mesafe hesabına göre barut hakkı konuluyordu baya karışık mevzu hatırımda kalan bunlar. operasyon bittiğinde tüpler dolusu top barutlarını boş bir araziye döküp imha ettik, daha önce görmediğim büyüklükte bir parlama gördüm saniyelik, ses yoktu. kegib kegib hatırladığım bende iz bırakan anılarımdan kısa bir özet..