***
Sonraki gün pazar. Her zaman yatış günüm olmuştur fakat sabah telefonla uyandım. Bilinmeyen bi numara. Açtım.

Y=Numaramı alsaydın iyiydi.
- Pardon buse ya. Unutmuşum.
Y= Buse kim?
- Pardon zeynep.
Y= Ulan zeynep kim?
- Seni sinirkendirmek için kafamdan uydurduğum insanlar Yağmur. Ne oldu sabah sabah?
Y= Komiksin. Çok. Kalk kahvaltıya gidiyoruz hadi. (bi dur aq para yok.)
- Dışarda mı?(bana fırsat doğdu)
Y= Tabi evinde kahvaltılık varsa başka.
- Olmaz mı. Sen okulun oraya geç. Yaklaştığında haber ver gelip alayım.
Y= Alp evde mi?
- Sabahtan kalkıp gitmiş.
Y= Leyla da aynı.
- Bunlar bizden iyi olmasınlar?
Y= O sana bağlı artık. Şu sıfatına bakarak bu zamana kadar çok kişiyle olduğunu söyleyebilirim. Odunluk yapmazsan bizden iyi olamazlar.
- Hadi Kalk hazırlan.
Y= Bunlar konuşulacak. Kaçış yok.
- Kaçan da yok, sen ne giyeceğine karar verirken ben 1 haftalık uykumu alırım. Görüşürüz hanfendi.

Telefonu kapattık ve uyumaya devam ettim. Tekrar çaldığında hazırlanıp çıktım . Arabaya binince benzin göstergesine her baktığımda aklıma babam geliyordu. Aramam lazımdı.