Kız yanıma geldi, ulan çok güzel duruyordu beee.
Yaşlılarla sıack suyun tadını çıkarttık.

Günler günleri kovaladı. Biz lojmana taşındık. Onlar bize geldi, biz onlara gittik. Okularda başlayacaktı.

Ama küçük bir sorunum vardı. Nedenini bilmediğim ama tahmin ettiğim bir sorun. Hazır olun sözlük tüm zincirlerimi kırdım. Şu an özgür bir hayat sürüyorum.

Bu bilgi sizin için küçücük birşey ama benim hayatıma yön veren şey bu oldu.

Oraya taşınmadan tam 4 ay önce ilaç kullanmaktan iyice bıkmıştım. Bir takada yaramıyordu. ilaç kullanmayı kestim. Ve sonuçlarına katlandım.

Okullar başlamadan burdaki hastaneye kaydımızı yaptırdık. Benim hastalığımn ismi nefrotik sendromdu. Shiymke sendromu denen taktan bir rahatsızlıkta peşindeydi.

Doktor beni hastaneye yatırdı. Akciğer filmine gitmiştim. Nefes darlığımda vardı. Birde ne görüsnler sol ciğerimin %75 i gözükmüyor. Acil müdaheyle beni sedyeye alıp uyutular. Uyutan hemşire uyandığımda iyi olacağımı söyledi.

Çünkü hüngür hüngür o gün ağlıyordum. Kimse beni anlayamaz. Çyle bir korkuyordum ki.

Uyandığımda hafif bir acı vardı göğüsümde.

Neyse beyler aramızda bunlar. Günler günleri kovaladı. Okula 2 hafta geç başladım. Okula başlamadan önce o kızla vedalaşmak zorunda kaldım. O küçücük ilçeden şehre gidiş geliş yapacak halim yoktu. Mecbur yurta kalacaktım. O kız bu duruma çok üzülmüştü. Sabah 6 da hergün okuluna gitmek için yola çıkıyordu. Sadece haftaaonları görüşüyorduk