geçen sene bu zamanlar daha 1 aylık askerdim, vay amk. korkutmak gibi olmasın ama havacı olduğum halde lanet ettim.

eğitimde gibtiler, alt devreyken gibtiler, komutanlar ayrı üst devreler ayrı gibti amk. dikenli tellerin ardındasın, sevdiğin insanlar yüzlerce kilometre ötende, hele sevgilin varsa of of of.hiçbir zorluk çekmesen bile o özlem duygusu ve alıştığın şeyleri bırakman adamı bitiriyor. üstüne askerin askere yaptığı zulüm de eklenince seyret cümbüşü.

askerde gördüğün adamlardan bahsetmiyorum bile. hepsi at hırsızı kılıklı. uyuşturucu bağımlısı, ismini bilmeyen adamlar, pgibolojik sorunu olanlar, sivil hayatta bir taka sap olamamış ama askerde herkese atar gider yapıp kavga çıkartanlar, say say bitmez.

bütün bu adamların yüzünden en çok yükü omuzlayan sen ve senin gibiler olacak. komutanlar 'bunların kendine hayrı yok, bizim verdiğimiz işleri yapamazlar.' deyip her taku dürüst, temiz, efendi adamlara yükleyecekler.

dostum burada daha neler yaşadım anlatsam kitap olur. senin işine yarayacak tek şey; sabır.

ve şunu hiç unutma askerlik bittikten sonraki o duygu paha biçilemez.