Bir hafta geçmişti, darbenin şiddeti kendini daha çok hissettiriyordu. Açlığın verdiği histen daha korkutucuydu. Gece sokaktan alınman ve gözetim altından yok olman içten bile değildi. Memleketime gitmeye karar verdim. Okulların açılmasına az zaman kalmıştı. 18 Eylülde istanbul’dan yola çıktım Ankara’ ya gidene kadar defalarca arandık. Ansızın otobüs durduruluyor, içeriye asker giriyor; sert bir emirle ‘’herkes kimliğini çıkarsın, eller ensede beklesin’’. Şüpheli, ismi kayıtlarda olanlar kayıtsız şartsız toplanıyordu

gençler bu hikaye nın devamı için rez alın