Ada değildir insan, bir hiç değildir tek başına; anakaranın bir parçasıdır, bir damladır okyanusta, bir toprak tanesini alıp zütürse deniz, küçülür Avrupa, sanki yiten bir burunmuş, dostlarının ya da senin bir yurtluğunmuş gibi, ölünce bir insan eksilirim ben, çünkü insanoğlunun bir parçasıyım, işte bundandır ki sorup durma çanların kimin için çaldığını; senin için çalıyor.

John Donne