Güneşte buruşturduğu yüzünü, şaşkın bakışlarını, utangaç gülümsemelerini düşünerek akşamı ettim. içimde hafif bir korku vardı. Eve vardım. Babamın yanına gidip havadan sudan konuştum. Sen bi şey diyecen gibi amma bilemedim bak dedi babam. Baba deyip duraksadım. De hadi de dedi. Hasan... Amcanın kızı... dedim duraksayarak. Babamın yüzünde bir tebessüm belirdi. Biz birbirimizi seviyoz dedim o tebessümden güç alarak. Babam gülerek vayt goçum diye bağırdı. Hanım gel bi hele dedi. Anneme söyledi. Annemin gözleri kızardı. Hasan amcan biliyo mu bari dedi. Yok dedim. Sen yerini yapsan ya dedim. Babam bakarız bakarız deyip sırtıma vurdu. Kalbim yerinden çıkacaktı. işler iyi gidiyordu. Sabahı iple çektim. Horozlar öter ötmez kendimi dışarı attım. Arabaya bindim iremlerin evinin oraya çektim. Tarlaya giderlerse bırakayım diye beklemeye başladım. Çok geçmeden hasan amca hanımıyla çıktı. Ellerinde çuvallar vardı. Oradan geçiyor gibi yaptım. Selam verip nereye diye sordum. Zorla arabaya aldım. Hasan amca sen böyle yapıyon da mahcup olduk oğlum dedi. Lafı mı olur amca dedim. Yanlarında irem yoktu. Süleymanı sordum. Hasta oldu kereta abası da ona bakıyo dedi hasan amca. Onları bırakıp tekrar geldim. Kapıyı çaldım. irem gözleri kısık şekilde kapıyı açtı. Benim olacan güzellik dedim. Ne diyon sen dedi şaşkın şaşkın. isteyecez seni dedim. Demee diye kaşlarını kaldırdı. Yaa diyerek göz kırptım. Sen ne güzel şeysin dedi belini kırarak. Gözlerinin içi gülüyor, gülüşmelerini zor tutuyor, utangaç bakışlar atıyordu. Sen böyle durursan ben seni öperim dedim. Kardeşin iyiyse bahçeye gel ben alev alev yanıyom dedim. Deli diye güldü. Neyse sen bak oğlana dedim. Eline istediği oyuncak alınmış küçük çocuklar gibi şen şakrak bahçeye gittim.