ayaklarım eve gitmek istemiyordu. sokağın başına geçtim gizlice evlerini izlemeye başladım. iki günde yamulttun beni irem dedim kendi kendime. bir an için dalıp gittim arkamdan bir ses hop gardaşlık napıyon buralarda dedi. bir baktım fatih. bir şey yok aynı gardaşlık deyip tokalaştım. ayak üstü 10 dk konuştuk fatih gitti. o an altıma sıçmıştım. sonra döndüm yine bunların evine. bir kez çıksa da yüzünü görsem diye bekliyorum. sonunda kapı aralandı. irem kollarını dirseğine kadar sıvamış, yemenisini üstten bağlamış saçının önü açık, elinde sofra bezini çırpıyor. etrafa kaşlarını kaldırmış düşünceli düşünceli bakıyor. ben daha iyi bakayım diye arkasında olduğum ağacın yapraklarını elime açmaya çalışıyordum. o sırada hışırtıya irem döndü baktı. birden içeri girdi. benim olduğumu anladı mı anlamadı mı diye düşünerek eve doğru yürümeye başladım.