alan bir öğrencinin, nasıl ingilizce öğrenemediğini bir örnekle anlatıcam. Orta okuldaydım ve ingilizce hocamız o gün öğrendiğimiz kelimeleri not aldırarak, bir sonraki derste her kelimeyi alt alta 10 kere yazmamızı istiyordu ve mutlaka bir sonraki ders kontrol edip deftere imza atıyordu. Yapmayanları da sınıfta rezil ediyordu. Bir gün okula gittim ilk ders ingilizceydi. Pek ödev yapmayı seven bir öğrenci değildim. Sınıfa tam girerken ödev verildiğini hatırladım. Hocanın derse girmesine çok az zaman vardı. Yapmazsam ağzıma sıçardı. Hemen defteri açıp yazmaya başladım. Fakat baktım böyle olmayacak, kelimeler yetişmeyecek. Bir çözüm bulmalıydım. Bu gibi durumlar için bir şey üretilmiş olmalıydı. Hemen aklıma denden ( " ) işareti geldi. Bir ingilizce kelimeyi türkçesiyle birlikte yazıyordum ve altına 9 tane denden işareti koyuyordum. Oluyordu sana 10 tane mis gibi kelime. Örneğin,
1) Apple: elma
2) " "
3) " "
4) " "
5) " "
6) " "
7) " "
8) " "
9) " "
10) " "
Bu şekilde devam ederek bütün kelimeleri 2 dakikada bitirdim. Ama komik olan durum burası değildi. Hoca derse girdi. En önden başladı herkesin defterini kontrol edip imzalamaya. Sıra bana yaklaştıkça hocanın bana kızacağını düşünüyordum. O kadar salak değildir bunu kabul ederse herkes böyle yapardı ödevi tek akıllı ben miyim? diye aklımdan geçiriyordum. Hoca aynı bir timsahın avına yaklaştığı gibi yavaş yavaş bana yaklaştı. Gözleri şahin gibiydi. Defteri yan çevirip önüne aldı. Aha şimdi beni dilenci sümüğü gibi yere yapıştıracak diye beklerken ' aferin oğlum ' dedi ve imzayı attı. O gün kendimi okulun en zekisi hissettim. Einstein ın mezarından kalkıp önümde diz çöktüğünü hissediyordum. Şimdi düşünüyorum da bu ülkede 12 yılda ingilizce öğrenememek çok normal. 100 yıl hoca ders anlatsa denden koyarak ingilizce öğrenmeye çalışacaktım.