Annemlerle vedalaşmaya başladım annemim iki gözü iki çeşme babam ağlamamak için kendisini sıkıyor belli teyzem kenarda efkarlı efkarlı sigara içiyor eniştem çalışıyormuş gelememiş küçük kuzenim var egemen oda onun yanında bekliyor annemlerle sarılırken falan hiç birşey hissedemiyorum ayrılcak olmamız benim için hiç bir anlam ifade etmiyor hala neşeli durmaya çalışıyorum tek üzüldüğüm şey vedalaşma faslında egemeni uzun bir süre göremeyecek olmamdı buda garip birşeydir neyse otobüse bindim kaptanda geldi bindi gözüm hala yollarda bekle bekle gelen giden yok derken otobüs harekete geçti ve kız ortalıkta yok yanımda arkadaşım ağlamaya başladı otogardan çıkar çıkmaz bende ağlamaya başladım ama sebeplerimiz ap ayrıydı ailesinden ayrılmak çok koymuştu arkadaşa onun için ağlıyordu benim aklıma ailem bile gelmiyordu nerdeydi bu kız neden gelmemişti bu onun adına son umutlanmam olmuştu