Kimse kimseyi kandırmasın. Bu kadro yarıfinal Ve final görmek için çok büyük bir mucizeyi görmeli. Biz ekol ülke değiliz. Örnekler üzerinden gideyim. Geçtiğimiz sezon Fenerbahçe Euroleague'i aldı. Kaç TÜRK oyuncu rotasyonda 25+ dakika aldı? Sıfır. Öte yandan Olympiakos'a bakalım. Spanoulis, Mantzaris, Papanikolau, Printezis ve Milutinov. 4 Yunan as kadroda. Bak Panathinaikos'a, Kızılyıldız'a, Partizan'a, Maccabi tel aviv'e ve belki unuttuğum bir kaç takıma. Hep oyuncu yetiştirme üstüne kurulu ve 'kendi çocuklarını' yetiştirme mantalitesi yerleşmiş. Öte yandan günümüze gelelim. Bizim ligimizde oynayan, adeta bizim elimizde yetişen adamlar bize karşı oynayacak. Aslolan oyuncu yetiştirmektir. Bizim böyle bir geleneğimiz yok. Büyük ihtimalle olmaz da. Akşamki Rusya maçını izlediniz muhakkak. Maç sonu oynama geleneği budur. Shved aldı bombayı yolladı fişi çekti. Aynı şey bizim tarafımızda olsa ve biz önde olsak mümkünü yok ki son topu kullanabilecek birini bulalım. Topu elimize aldığımızda ben evde rahat edemedim. Ama Rusya'nın böyle bir sorunu olmadı çünkü buraları biliyorlar. Çünkü rahat değiliz, bu turnuvaları oynamayı bilmiyoruz, sadece seyirci gazıyla, ara sıra gelen enerji patlamasıyla bu iş olmaz, bir turnuvaya gideriz ikisine gidemeyiz. Bu işin oluru şu;

Çocukluktan itibaren güvenebileceğimiz kadroları çıkarmak ve takım kimyasını oturtmak.
Saçma sapan bahanelerin ardına sığınmadan modern basketbola uyum sağlamak.

Buraya kadar okudunuzsa belki aklınıza geldi: Bu takım için umut yok mu? Üzücü ama bence en az 7-8 yıl umut yok. Belki ligimizdeki takımlar artık yabancı ağırlığını bırakır ve sabrederlerse ( bizde bu da yok tabii ) ihtimal doğabilir.