en son, onun başka biri ile, hem de tanıdığım biri ile beraber olduğunu öğrendiğimde aslında hiçbi zaman tam anlamıyla, tümüyle benim hayatımın "doğru kişisi" olmadığını görmüştüm birden. çünkü benim hayatımın doğru kişisi, bana tak attığı mevzunun aynısını kendi yapmamalıydı.

o ise, hayatına tanıdığım birini alarak bi nevi beni de kendinden uzaklaştırmış oldu.

bir süre bu hataları gelecekte tekrardan yapmamak için kendimle tartıştım. neyim yanlış, insanlara neler yapmamalıyım gibi soruları sorarak yanlışlarımdan uzaklaşmaya karar verdim. ve birine körü körüne bağlanmak da benim en büyük yanlışlarım arasındaydı.

o yıla kadar her arkadaş ortamında, birine dostluktan örnek verecek olsam hep o an hayatımda olmayan ama geçmişimde yatan efsanevi lise ortamından, arkadaşlıklarından bahsederdim. birine karakterden örnek vereceksem hep ondan bahsederdim. vazgeçtim. yıllardır özledim, iyi andım, barışmak için çabaladım, gururumu hiçe saydım ama, o gün o an hepsinden vazgeçtim.

o günden sonra bi daha asla ne onu, ne de eski arkadaşlıklarımı arayacak, anacaktım..