içeri doğru yürüdüm
herkes bana bakıyordu
belki de tarihin en kötü giyimli damat adayı bendim.
damat mahaline oturdum
ebrunun gözleri gülüyordu
-teşekkür ederim dedi ebru
memur hemen konuşmaya başlayıp teferruat konuşmasından sonra ebruya sordu
tereddütsüz evet cevabının ardından
aynı sorular bana yöneltildi
benim nefes almalarımda gözler bende iken
ebru elimi tutup lütfen diye fısıldadı
-soruyu anlayamadı tekrarlar mısınız dedim memura
-kim anlayamadı dedi memur
-ebru hanım, lütfen tekrarlar mısınız dedim
memur ne olduğunu anlamaya çalışıren beni anlayan ebru gözlerime bakarak
-lütfen bana tekrar sorun dedi ebru
soru tekrarlandı
-sevgililer gününde hayatımda verebileceğim en büyük hediyem olan kalan ömrümü
hastalıkta sağlıkta iyi günde kötü günde en sevdiğim kişii geçirmek
istiyorum evet evet evet dedi
soru bana yöneltildi tekrar
muhtemelen kalbimin bir refleksi olarak
14.02.2012 22:08 • yannan giben kelebek • 1209
+21
-2
---evet dedim
alkış kıyamet
imzalar
memurun ayağa kalkıp bizi karı koca ilan etmesi
herkes varken birbirimize dönerek sadece ikimizin kalmasından sonra
yüzündeki gülümsemenin bende yarattığı etki
yağmur çamur sel sonrası hayatıma doğan güneşin gökkuşağı rahatlatıcılığıydı
hata mı yapmıştım affederek hadi onu bırak evlenerek
neyse gibtir et amk
gencebay babanın söylediğini herkes severek onaylıyorsa vardır bir bildikleri dedim
hatasıyla sevmeye devam ettim ebru
ellerini kaldıran kişi artık benim eşimdi
öpülmeyi bekleyen kadın artık müstakbel çocuklarımın annesi
aşkın ibaresi
kalan yıllarımın tesellisi
pişmanlıklarımın neyse'siydi
öptüm kalbime koydum aşkı
birkaç tebrikten sonra
-hadi gidelim dedim