Eve koşa koşa gittim. Gördüklerim karşısında adeta mutluluktan ağlayacaktım. Babam sapasağlam ayaktaydı ve bana, "Nasıl olduysa bir anda iyileştim oğlum. Bu bir mucize olmalı. Allah bizi seviyor."

Babam bu cümleleri kurunca gözümden birkaç damla  yaş geldi. Ah bir bilseydi gerçeği.. Ona sarıldım ve artık eskisi gibi güzel, birlikte, mutlu bir hayat sürebiliriz dedim. Ama kader ya işte hiçbir zaman planlanan olmuyordu amk hayatında. Babamın iyileşmesinin üstünden henüz 3 gün geçmişti ki trafik kazası geçirdi ve hayatı son buldu. Ben ise bu sevinci 3 gün yaşamış ve  bu 3 günün ardından hayata küsmüş, şansına sövmüş en kötüsü de ruhunu şeytana satmış biri olarak ebedi cehennemliktim..

O günden beri Diablo ile birliğim ve bu imtihan dünyasında aklı çelinebilecek iyi olan kim varsa gerek büyüyle gerekse muhabbet edip kötüye yönlendirmeyle hayatlarını benim hayatımınki  gibi mahvetmeye uğraşıyorum.. Son..