Haci insanlarla bir arada duramiyorum cok bayiyorlar. insanlarin oldugu ortamda sanki nefes alamiyorum bir de herkes beni izliyormus yanlis bir sey yapnami bekliyormus gibi geliyor. Olene kadar odamda kendi kendime yasamak istiyorum boyle kendi ailemi bile sevemiyorum olmuyor. insanlardan resmen tiksiniyorum boyle yapmacik geliyor hepsi. Sevgilime karsi bile boyleyim hani odamdan cikmak zorunda olmaktan nefret ediyorum resmen.

Bir de gibtigimin sinekleri beni deli ediyor sinek gorunce titremeye falan basliyorum yakinda sinek varken sanki her an bana saldiracakmis gibi tedirgin oluyorum gozlerimi ondan alamiyorum. Onlari sac spreyi veya doldurma parfumle once dusurup yerdeyken bu sprey/parfume bulayip bogulmalarini izliyorum sonra lavaboya atiyorum huur cocuklarini sence bu dogal mi

Edit: odada 31 cekmiyorum kum torbasi falan var sadece kendi halimde onla ugrasiyorum pencereden disariyi izliyorum duvarlari falan seyrediyorum asosyal degilim aslinda haftanin her gunu disardayim ama istemeyerek. Zaten cafelere falan takilan bi tip degilim nadiren bara giderim sadece

Bir de boyle bazi insanlari yolda giderken arabaya atip daga goturup oldurene kadar dovmek ama olmeden birakmak istiyorum. hani boyle anlik oluyor o gudu ama nasil anlatayim sanki bir anda cinnet geciriyorum ciddi ciddi orda olsa geberene kadar doverim. Normalde cok sakin biriyim karsi taraf kavga baslatmadikca etmem bile

Bazen de her seyi birakip cole falan gitmek oyle yasamak istiyorum. Boyle kaybolmak istiyorum uzaklasmak istiyorum her seyden. Hicbir sey dusunmek zorunda kalmamak istiyorum