25'inde öğrendim öldüğünü sevdiğim kızın. Canımdan çok sevdiğim 1 yıl bekleyip, tutacağım elinden dediğim Öykü'mün. Sabahında başka bir kız beni sevdiğini söyledi. Adı Selin'di birlikte gelir giderdik kursa, ama sadece arkadaş gibi yani daha fazlası yok. Benden hoşlandığını daha önce hissetsem bile, kendimi bunun yalan olduğuna inandırmak istedim. Ama işte o an gelmişti. Kafamı hafifçe öne eğdim. Yutkunarak, derin bir nefes aldım.
"Selin ben birini seviyorum şu an ve ona ihanet edemem. Ona ihanet edersem, kendime de ihanet etmiş olurum."

Gözlerinden yaşlar akarken elini ağzına zütürerek susmak istercesine arkasını döndü. Sınıfa gidip eşyalarını topladıktan sonra, ağlayarak çıktı kurstan, arkasından bulunduğumuz balkonda bir sigara yakıp seyrettim.

Dersten çıktıktan sonra telefonuma baktım iki kişi beni aramıştı. Hem de birden fazla kere. Arayanlara baktım, biri Ayça diğeri Ceren. ikisi de Öykünün arkadaşı. Cereni aradım geri. Alo dememi bile beklemeden;
"sana bir şey söylemem lazım bulldoser otur bir yere önce sakin ol "dedi.

Ağlıyordu. Ne oldu dedim. Hıçkırıklarından söylediklerini zar zor seçmiştim.

"Öykü öldü bulldoser. Öldü".