+25
18 nci hayatımda bir dişiydim yine panpalar.
kiraz hatırlıyorum. bol bol kiraz. ( vişne de olabilir )
bana kirazları ( yada vişneleri ) veriyorlardı. ben de saplarını koparıp tahta bir varilin içine atıyordum.
aynadaki yüzümü hatırlıyorum sonra. down sendromlu bir kızdım ben. böyle gözleri kısık, ensesi kocaman, güler yüzlü bir down sendromlu...
elleri buruş buruş bir annem vardı, ( belki de ninem ) öpüyordu başımdam.
nasıl ödlüğümü hatırlamıyorum.
zaten bu hayatımda hatırladığım tek şey kirazlar ( ya da vişneler )