Alışmıştım artık babasızlığa hatta annesizliğe. Neden mi? Eve girmiyordu ki kadıncağız çalışmaktan.
Büyümüş okul yaşına gelmiştim artık. Ilk gün giderken bile yalnızdım ama üzerimde gram korku, tereddüt yoktu. Emin adımlarla girdim o okula. Ismimi söyledim orada duran o koca adama. Sınıfımın yerini söyledi. Yürüdüm ufak ufak.

Belli edin kendinizi bari de :/