*Part-13*

Eve geldiğimde herkes uyuyordu, Alya dışında. Bütün gün beklemiş halinden belliydi. Odasına gittim yanına oturdum hic konusmadi ben de konusmadim. Bir süre sonra kafasını omzuma koydu ve konuşmaya başladı. Ben senden çok hoşlanıyorum hatta bu hoşlanmak değil deli gibi sevmek ama sen beni anlamıyorsun, bunları derken gözünden yaşlar akıyordu, sesi cızırtılı çıkıyordu. Sonra bir süre sessizlik oldu. Sadece hıçkırık ve ağlama sesleri. Daha sonra devdıb etti, seninle kuzen olmama hem üzülüyorum, hem seviniyorum dedi. Üzülüyorum çünkü seninle aramızı etkiliyor, seviniyorum çünkü sana bu sayede çok yakın oluyorum. Ben hala susuyordum sadece karşıya bakıyordum. Alya kafasını kaldırdı 1-2 dakika gözlerimin içine baktı. Konuşmaya başladım. Eğer geceyi sevmeseydim kuzen olduğumuzu umursamadan seninle olabilirdim belki bilmiyorum ama sana umut vermek istemem sonuçta güzel kızsın anlıyor musun beni dedim. Anlıyorum dedi ve başını omzuma koydu. Bi yarim saat boyle kaldık. Sonra ben kalktım duşa girdim. Dusta o kadar oyalanmışım ki çıktığımda dayımlar gelmiş kahvaltı yapıyorlardı.