Elinde ki kahveleri 2 masa yanımıza bırakan Rüstem Abi ardından yanımıza oturdu. 'Evet beyler durum nedir apar topar kalkmıştınız en son? Sen de daha iyimisin scaktaclensgra?'
Gülümsemeyle cevap verdim 'Son günlere göre olabiliceğim en iyi haldeyim şu an abi,iyi haberlerle geldik'
'Hadi bakim anlatın o zaman'
Fatih şimdi şöyle abi... Diyerek başladı ve son saatlerimizi ayrıntılı bir şekilde anlattı. Rüstem abi düşünceli bir hal almıştı, yine eli sakalındaydı. Onun bu durumu bizi tereddüte düşürdü moralimizi de bozmadı değil.

Oğuz:'Ne oldu abi her şey süper gitmiyor mu sence de?' Rüstem abi derin bi nefes aldıktan sonra konuşmaya başladı.'Kağıt üstünde öyle duruyor ama' Alican:'Aması ne abi?' Hafif yüzümüz düşüyordu. Söze girdim,'Hevesimizi kırma be abi' Rüstem abi devam etti 'Hevesinizi kırıcak bir durum yok ama biraz daha dikkatli olmanızı istiyorum. Yine her şey çok hızlı gelişiyor dikkat edin tak yoluna gitmeyelim' Kendimizden emin bir ifadeyle Fatih:'Biz her zaman dikkatliyiz abi' dedi. Hafifçe sırıtan Rüstem abi azarlar bi tavırla 'Yapma ya bunları bari kaşında ki morluk geçince deseydin Fatih' dedi. Başımız önümüze düştü moralimiz bozulsa da Rüstem abinin haklı olduğunu farketmiştik.'Peki nasıl davranmamız lazım sence Aykut'a karşı?' Dedim Rüstem Abi'ye bakarak. Beklemeden kendinden emin bir şekilde cevap verdi,'Ne olursa olsun o daha düne kadar karşınızdaydı, bunu unutmamanız kafi.' Rüstem abi haklıydı, aradığımızı bulmanın sevinciyle Aykuta fazla güvenmiştik belki de güvenmek istemiştik ilerde görücektik...