Geçen ekşide mutluluk üzerine güzel bi entry gördüm ve çok beğendim oyüzden buraya yapıştırmak istiyorum.

mutluluk insanin kendisini nasil hissettigidir. genelde insanlar mutsuzdur. ya kendilerine bolca kizarlar (disiplinsizlik) ya da istedikleri basariyi elde edemezler ve mutsuz olurlar.

bana disiplin kolay gelmedi, herkes gibi. sanirim okulu ekmeyen, birbirine imza attirmayan, yalandan rapor aldirmayan, disiplin cezasi yemeyen biri yoktur, ki ben hayatimi koklu olarak mahvetmistim orasi ayri.

bir yetiskin olarak kendiniz kontrol altina almalisiniz. degerli biri olmak istiyorsan disiplinli olmalisin. eger disiplin sorunu cekiyorsan uzerine dusecegin ilk sey bu olmali.

tum kisisel gelisim kitaplari sacma sapan; ozguven, disiplin, zeka, hafiza vb. seyler vaat ederek paranizi ve vaktinizi calar.

mainstream denen her seyden uzak durmanizi tavsiye ederim.

p. t. barnum ki kendisi amerika'da sirk imparatoru olarak bilinir, milyonerdir, "her dakika yeni bir asalak doguyor." lafi ile bilinir.

asalak olup bunlara inanmayin, para kolay kazanilan bir sey degil hele zaman hic degil.

kendine guveni sadece kendiniz elde edebilirsiniz. disiplinli insanlar kendilerine guvenen insanlardir, yaptiklari her ne olursa olsun gurur duyarlar. her hangi bir yatirim yaptiginizda onunla gururlanacaksiniz. gurur kendine guvene, kendine guven cazibeye gebedir diye merdiven yukari dogru tirmanir.

uc nasil dokuzun koku ise disiplin de basarinin kokudur. mantiksiz bir ozguvenle kutsanmamissaniz, kendinize guvenebilirsiniz.

fazla anatilik dusunmek depresyona sebep olur. analitik dusunceniz, hayatin onune simsiyah bir perde olacak ve sizi depresyona itecek. entelektuelseniz bu sizde fazla dusunmeye sebep olacak bu da hareketsizlige yol acacak. her isi son saniyesine birakma huyunuz varsa, spontane bir hayat yasiyorsaniz bu sizi daime mutsuz yapacak.

her neyi yapacaksaniz buna oncesinden hazirlikli olmalisiniz. zamanin degerli oldugunu anlayamiyorsunuz. cunku amacsiz birer kaybedenken kendinize veya zamaniniza deger vermiyorsunuz. hic bir amacin olmadigi icin onu anlamsiz sacmaliklarla harcamanin yeni yollarini bulmaya calisiyorsun; futbol izliyorsun, dota oynuyorsun, ferre seyrediyorsun, arkadaslarinla bos muhabbet yapiyorsun, ekside gereksiz entryleri okuyorsun, gereksiz tartismalar yasiyorsun...

eger hedeflerin varsa, bunlari gercek kilmak icin gereken rejime sadik kalmani saglayacak tek sey; "disiplin" siz disiplin saglayamadikca; bir suru ceviz verecek yemyesil bir agacken, icinizde binlerce kurt buyuten hastalikli bir agaca burunursunuz. renginiz soluyor, gittikce eriyorsunuz.

einstein bu uzun yaziyi tek bir cumle ile ozetliyor; "hayat bigiblet surmek gibidir, dengeyi saglamak istiyorsan hareket etmelisin." sizi mutsuz eden tek sey disiplinsizlik.

saga sola saldiran vasifsiz bir salak tum meyveleri toplarken siz pencereden izledikce daha da mutsuz oluyorsunuz. komfor bolgenizden cikmalisiniz. az once soyledigim herseyi fark etmelisiniz. analitik yeteneginiz sizi koreltmesin; onunla kendinizi pgibolojik olarak analiz edin, sebeplerini derin sorgulayin ve harekete gecin.

sorunun kaynagini (surekli dusunmeyi) kurutmamis, onu feth edip ilelebet temiz su akitmis olacaksiniz. bugune kadar zayifliginiz olan sey (dusunmek) bir guc haline gelecek, nehri dogru yere akitip yuzlerce meyve verecek.

mutsuzsun; cunku potansiyelinin cok altinda oldugunu biliyorsun. mutsuzsun cunku elinden geleni yapmadigini biliyorsun. olmak istediginle oldugun sen arasinda ucurumlar gittikce buyuyor.

bu yazilari kesfetmis olmaniz cok guzel fakat bunu kafanizda sindirip harekete gecemediyseniz daha da mutsuz olacaksiniz. bu yazilar bir aractir, kullanip basarmak ya da basarisiz olmak sizin sorumlulugunuzda, aracin degil. parcalamaniz lazim; para kazanmak icin, mutlu olmak icin, saygi kazanmak icin komfor alanindan cikman lazim.

yeni seyler yapmaktan korktugun muddetce loser olarak kalacaksin daha da kotusu mutsuz olacaksin ve daha da mutsuz.

peki nasil mutlu olacagiz?

tipki ataturk devrimleri gibi; halka ragmen halk icin. yani; sana ragmen senin icin bunu yapmak "zorundasin"

mutsuz olmak sizin uretkenliginizi ve sosyalliginizi bozuyor. mutsuzsaniz tum dunya ustune geliyor, dayanamiyorsunuz ve yikiliyorsunuz. sahip olmak istedigin hayati kurmalisin. kaybettiklerine kendini suclamak yerine artik kabullen ve toparlan. her gecen gun biraz daha az asalak oluyorsun, tadini cikar.

bugun yaptigin 40 dakikalik kosu bile dunden daha az asalak hissettirecek sana.

hirs, sana ulasamadigin icin bastirmaya hizmet ediyorsa faydasiz hatta zararlidir.

cogu kimse, amacin mutluluk getirecegini dusunur ama bu sizin ne ilk ne de son amaciniz. surekli mutluluk kendini kabul etmekte yatiyor. (bununla ilgili shawn achor'un guzel bir ted konusmasi var, izleyin) iki problem varmgunumuzde:

- cogu kisi en iyi vakitlerini bosa harciyor; cunku anin zevklerinden (hazdan) hoslaniyor, gelecekteki ondan iyi olamadiginda da bunaliyor.

- gereksiz buyuk hedefler koyuyor.

boyunuzu asan hedeflerden vazgecin. basariya ulasinca da mutsuz oluyorsaniz. mutlulugu basarida ariyorsunuz yani hata yapiyorsunuz. mutlu olmak icin degil, basarili olmak icin cabala.

para, bagimsizlik, iyi bir vucut, yuksek ıq / beceriler ve iyi bir is sahibi olabilseniz de yine de mutsuz olursunuz cunku kendinizi kabul etmeyi ogrenmediniz.

kendinize yetmeyi ogrenin. %100 verimli vakit gecirmek insan disi bir sey bunu kabullenin.

hareket edin, su bigibleti surun.

hepsini yaptim ve hala mutsuzum diyorsaniz, yaninizdaki asalaklari hayatinizdan cikarin, sebebi onlar.

-tuarek