Karlı bir kasım sabahına gözümü yine açmıştım. Küfürler ve söylenmeler ardından yüzümü yıkayıp kahvaltımı hazırlamaya koyuldum. Kahvaltı dediğime bakmayın haşlanmış yumurta ve tere yağlı bir dilim ekmek, hızlıca karnımı doyurduktan sonra evime çokta uzak olmayan otobüs durağına varmıştım. Kenarda soğuktan üşüyen köpeği görünce içim cız etti karşıdaki marketten sıcak su ve bir kaç çeşit mama ve kemik aldım. Az da olsa mutlu olmuş ve yerde olan dizlerimden destek alıp suratımı yalamıştı. Kısa bir süre sonra tıklım tıklım olan otobüse duraktaki bir kaç kişiyle girmeyi başardık. insan nefesleri arttıkça sıcaklıkta artıyordu ama dışarıdaki havanın soğukluğu bu durumda bizim için avantaj gibi bir şeydi. 40 dakikalık ayakta geçen yolculuktan sonra çalıştığım iş yerine fabrikaya varmıştım. Fabrikaya yeni gelen stajerleri eğiten bir işçi sınıfındandım yalnız yaşadığım için kazandığımın tamamı bana kalıyordu. Ailem ben küçük yaştayken kazada öldükleri için ergen aklıyla kendi kafamda süper kahraman öyküleri çiziyordum ama hayat bu kadar sürrealist değildi. işten 18 civarı çıkmış sigaramın bittiğini farkedip yanda ki tekel bayiye uğramıştım buralar sanayi siteleri olduğu için çokta insan olmuyordu. 2 paket parliament alıp çıkmış yoluma gidiyordum ta ki kadın sesi tizlerinde yardım edin çağrısını duyuyasıya kadar. Etrafıma bakındığımda kimsecikler yoktu bir daha kurtarın beni diye ormana çıkan yoldan sesler duydum. Hayvan saldırısı olma ihtimaline karşılık yerden aldığım kalın bir ağaç dalıyla sese doğru ilerledim. Tamamen yanılmıştım, 2 tecavüzcünün sarkıntılarına mahruz kalan bir kadın ağlamaktan gözleri kan çanağına dönmüştü. Önce biraz tereddüt etsemde bırakın lan kızı amk çocukları diye çıkıştım. Beni gören iki dallama kızı bırakıp üstüme gelmeye başladı. Kız ise aldığı darbelerden yorgun düşmüş bir ağacın kenarına yığılmıştı. Birinci bin kurusu cebinden kelebek çıkartıp bin bin gülerek üstüme geldi. Zamanında ailemi kaybettikten sonra büyük heveslerle başladığım taks reflekslerim tam zamanında iş görmeye başlamıştı ilk salladığı darbeden kaçarak elimdeki odunu adamın kafasına tüm gücümle geçirdim. Şaşırmış ve gözlerinin kayışını izlediğim bin kurusu yere yıkılmıştı diğeri ise yere düşen bıcağı almak için yeltendi o ara zamanında hiç beceremediğim diz darbesini burnuna geçirdim burnu kırılmış olmalı ki yere düşüp kalkamamıştı o ara kendimde gaza gelip çenesine attığım kafayla oracıkta etkisiz hale getirdim kızı kucağıma alıp kaldırımlara zütürdüm. Baygınken bile ürkmüş şekilde duruyordu. Uyandırmaya çalışsamda kolundaki ve kafasında ki morluklar buna izin vermedi.Bir taksi çevirip en yakın acile zütürdüm. Girişte biraz sıkıntı çıkarsalarda(Benim yaptığımı düşünerekten) en sonda hastayı odasını çıkardıklarını görüce rahat edip eve doğru giden bir minibüse atlayıp eve gittim. Gece yatarken yaptıklarımla gurur duysam da ilginç hissettiriyordu,bu düşünceler içinde uykuya dalmıştım bile.