Akşam vaktini bekledik, heyecanlıydık. Recep sürekli ısrar peşindeydi fakat Kenanla ben kararlıydık. Nihayetinde akşam vakti geldi. ilk olarak ezan okundu her şey normaldi. Akşam ezanından sonra ben dahil herkesin içinede birer ürperti oluşmuştu. Kenan titriyordu, Recep kızgın şekilde sadece oturuyordu. Biraz içeride bekledikten sonra Rauf hoca yanımıza geldi elini Kenanın başına koydu bir dua okudu, daha sonra aynısını Recebe ve bana yaptı dua okudu. "içinizi ferah tutun ben bir namaz kılıp geleceğim" dedi ve namaz kılmaya gitti. Rauf hoca dua okuduktan sonra bir rahatlama bir ferahlık geldi ve Rauf hocayı beklemeye başladık. O sırada kapı çaldı fakat Rauf hoca giderken "kapı çalarsa açmayın" demişti. Kenan "neden" diye sormuştu ve Rauf hoca "bu ufak bir tılsımdır sizi deniyecekler" dedi. Dediği gibide oldu kapı çalıyordu kapıda biri bağırıyordu, kapıda bağıran kişi eşimdi, Recep bir anda konuştu "kapıda annem bağırıyor" ve Kenan ekledi: "ulan kağıda babam bağırıyor." Bu tılsım öyle bir şeydi ki herkes en cok sevdiği insanın sesini duyuyordu fakat acılı çığlıklar duyuyorduk açmamamız gerekliydi. Herkes el ele tutuştu ve birbirimizin elini sıkıca tuttuk Rauf hocayı bekledik. 10 dakika sonra Rauf hoca geldi ve Rauf hoca içeriye adım attığında duyduğumuz sesler kesildi.