bu duygu varya, tarif edilemez, bir baba çocuğunu kaybetmiş gibi, bir anne çocuğunu kaybetmiş gibi. 3 gün önce yoğun bakıma kaldırıldı, bugün yanına gittim, miyavlamaya çalışıyordu ama sesi bile çıkmıyordu güzelimin. ihmal etmedim onu, kontrollerini aşılarını yaptırırdık hep 10 yaşındaydı daha çok erkendi 15 16 yaşina kadar en azindan benimle olmasini istiyordum. Onu birgün kaybedecegimi biliyordum ama bu kadar erken olmamalıydı, ben 8 yaşındayken almıştı ablam onu, 3 aylıktı, ben 18 yaşina gireceğim ve onsuz ilk kez doğum günü yaşayacağım, ben ne yapacağım beyler, öyle acı çekiyorum ki tarif edilemez bir duygu bu. elimden bişey gelmiyor geceleri kafama yatardi, kafamda boşluk var onsuz ilk gecem kafayı yemek üzereyim...