müge ile birbirimize bakakaldık ve gülümsedik. evet yaşıyorduk.
peki ama savaş? ne oldu ? nasıl oldu da tekrar her şey hiç olmamış gibiydi.

+neler oluyor (dedi)
-bilmiyorum ama sonu iyi bitmeyecek.
+o ne demek?
- benim başıma iyi bir şey geliyorsa müge hanım, sonra daha kötü bir şey geleceği içindir.
+ahaha hayat motton mu o?
-hayır alın yazısı.

bir süre daha yürüdük. ben arafın griliğinden cehennemşin ateşinden, zagrisya'nın bozkırından kurtulmuştum ama sanırım kurtulamayacağım tek şey, sevgili gören bir çiçekciydi... hala peşimizdeydi kadın. bir kaç manevra yapıp atlattık.

+lucifer sence yaşıyor mudur alan?
-sanırım artık kalbiimizde yaşayacak.
+dalga geçme, merak ediyorum?
-umrumda değil müge, buradayız ve hayattayız, üstelik kendi bedenlerimiz. biliyor musun narsist tanrı, kafadan kırık lucifer, devlet memuru ciddiyetindeki melekler onların olsun, ben bu sıradanlığı seviyorum müge...

+anlıyorum...
-sinemaya gidelim mi,? (dedim gülümsedim)

https://youtu.be/wFUTHcjiZGo?t=16