Şimdiki yolumuz köyün hüdddıbının yoluydu ve kahveden 3 kişi kalktık ve çıkışa doğru gittik. Köy meydanına kadar yürüdük oradan bir minibüse atlayıp hüddamın yaşadığı köye doğru gitmeye başladık. Yol boyu herkes düşünceliydi Recep geri dönelim diyerek ikna etmeye çalışsa da ben ve Kenan kararlıydık fakat içime sinmemişti hatta bir ara Kenana “dönelim mi?” diyecektim fakat bu yola adım attık geri dönmek olmazdı. 15 dakikalık bir minibüs yolu sonrası köye vardık ben daha önceden buralara geldiğim için hüddamın hangi mahallede oturduğu biliyordum fakat tam olarak evini bilmiyordum. Nitekim hüddamın yaşadığı mahalleye kadar Kenan ve Recebi getirdim fakat burdan sonrasını bilmiyordum “Kenan ben hüddamın evini bilmiyorum soralım birine” dedim ve dediğim anda karşımıza küçük bir çocuk çıktı. Kenan eliyle işaret ederek “çocuk gel bakayım buraya” dedi ve çocuk geldi “ne var abi” dedi. Kenan: “buralarda bir hüddam varmış yaşlı bir amca tanırmısın” dedi. Çocuk biraz düşünüp “büyücü rauf amcamı” dedi ve Kenan “heh heh işte o” dedi. Çocuk eliyle bir evi işaret etti ve yanımızdan uzaklaştı.