Bunları düşünürken adamın duyduk demesine takıldım. Duyduk mu? 2 yıldır burada mıydı yani. Bu kadar zamandır bu adam buradaysa eğer bu olayı çözmek çok zor olacaktı.

Ama eğer çözersem büyük bir prim alacaktım sanırım. Bunun hayalini ve büyük bir iş başarmanın verdiği mutluluğu düşündüm bir anda.

Cidden inanılmaz olucaktı. Ölen onca insan üzerine benim bunları düşünmem. Kendimi kötü hissetmeme yol açtı. Düşüncelerim çok bencilceydi. Menfaatlerimi düşünmeye başlamıştım. Bu yaptığım büyük şerefsizlikti. Bu düşünceleri bir kenara bırakıp bir defter aldım ve duyduğum şeyleri harfi harfine yazmaya başladım.

Sonuç olarak 14 cinayet vardı elimde. Ve hepsi çok acılı ölümlerdi. Hepsinin boyu kilosu yaşı hareketleri yaptıkları işler. Kavgalı ve iyi geçindikleri. Sevdikleri yada sevmedikleri. Geçmişleri bir çok şeyi not alıp karşılaştırdım. Ama ortak noktaları sadece aynı köyde yaşamak. Bir kaç ortak nokta var ancak hepsinin değil üçü ortak özellikte. Beşi ayrı bir ortak özellikte. Hepside geçersiz diğerleri de belirsiz bir şekilde birbirlerinden farklı yapıda insanlar. Kurbanlar rastgele seçiliyor olmalıydı. Çünkü aralarında bir bağ yoktu.