Bilincim yerine geldiğinde ilk algıladığım şey seslerdi. Gözlerimi açamıyordum, sadece etrafı dinleyerek ses kasıyordum. Etrafımda sanki binlerce kişi konuşuyormuş gibi gürültü vardı. Her ne kadar susun aq demek istesem de beynim bunu yapmama yetki vermiyordu. Hani karabasan olayı olur ya başınıza geldi mi bilmem uyku felci de denir. Aynı onun gibiydi. Biraz zaman geçtikten sonra hislerim yavaş yavaş yerine gelmeye başlamıştı.