+Sevgilim daha ne kadar banyoda kalmayı düşünüyorsun? Bütün gün beraber vakit geçirelim derken, sen banyoda ben evde seni bekleyerek demedin diye umuyorum? Hem kahveler soğuyacak artık gel.
-Of Can bir saniye susmaz mısın sen?
+Susmam. Sustuğum zamanlarda konuşturmak için ne diller döktüğünü hatırla bakalım.

Funda benim suskunluğumdan hiç olmadığı kadar korkuyor. Bir kere sesim kesilirse eğer dünyaya karşı, bir daha uzun zaman ağzımın açılmayacağını biliyor. Susmak demek, karanlıklarda kaybolmak, her şeyi bir kenara fırlatıp kendini tamamen olan biten her şeyden uzaklara sürüklemek demek. Bunu ben de istemiyorum, ben de korkuyorum susmaktan ama bazen gerekmiyor da değil, bilirsiniz. Çünkü kendi kendine konuşmak, içinde saklıyor olduğun ama bilmediğin şeyleri açığa çıkarmak için gereken şeydir sessizliğin ve hiçliğin ortasında gece yarılarına kadar yalnız kalmak. Korkuyorum ama bunların üzerine gitmek istiyorum, bitirmek istiyorum içimde olup biten her kötü şeyi. Susmak, çekip gitmek gibi, her şeyi gerilerde bırakıp. Susmak, herkesin içinde birden bire yok olmak gibi, kimselerin seni bulamayacağını bildiğin yerlere gitmek mesela. Ben, eskiden de gömerdim kendimi karanlıkların içine ve sanki olması gereken şey bu imiş gibi gelirdi, yanlışmış. Funda tuttu ellerimden ve o çıkardı beni yalnız karanlıklarımdan. Gerçekten o çıkardı, bana kalsa geceleri sabahlara kadar kalemlerimin, kağıtlarımın arasında yok olcaktım ve buna ne Selim, ne Cemil abi ne de Seda engel olamayacaktı.

Her şeyi geride bırakıp yeni bir hayata başlayarak güçlü biriymiş gibi rol yaptığımı biliyorum ama siz bakmayın benim böyle davrandığıma. Ne kadar güçsüz biri olduğumu fark etseniz, bunca zamandır size anlattıklarımın karşısında nasıl ayakta kaldığıma şaşırır kalırsınız.

Bazen, bir kuyuya benziyor hayat. Kör, pis, zehirli bir kuyu. Boğuluyorum, ölüme koşacak mecalim kalmıyor. Kimseyi görmüyor gözüm, sevdiklerim yabancılaşıyor. Dostlarımın seslerini tanıyamıyorum, varlığım bir tele asılıyor. Bir kâbus bu, bir hastalık, lanet... Beni bu durumdan her zaman kurtaran insan ise istisnasız Funda oluyor. Her zaman, her boşluğa düştüğümde...

-Caaan, hayatım ben çıktım hadi sen de hazırlan!
+Hemen giriyorum...