Hastane koridorları soğuk... Belirsiz bekleyiş içerisinde olmak korkutucu. Yakıştıramıyor kimse, sevdiği insanların canları için savaşmasını. Ben de yakıştıramadım Seda'ma. O deli doluydu. Sevimliydi. Şimdi ise aramızda kalmak için bütün gücünü tüketiyor...

Saatler geçiyor, görünen kimseler yok ameliyathane kapısında. Herkes yerle bir, gözler kan çanağı ağlamaktan... Bitmişiz, ölüm yorgunluğu var üzerimizde. Bekliyoruz... Gelen yok...