Nisan 2014

Davetiyeler hazır, tahmin ettiğimizden çok daha güzel olmuşlar. Hemen hepsini sevdiklerimize göndermeye başladık. Cafenin dört bir yanına da astık, isteyenler gelsin diye. Neredeyse herkes orada olacaklarını söylediler, mutluluktan uçuyoruz adeta. Cemil abi desen, istanbul'un en büyük, en güzel salonunu ayarlamış bile. Gittik gezdik hep beraber, mükemmel bir yer.

Ben de sevgilimle beraber siparişleri tamamladım sayılır. Verilecek yemekler, dağıtılacak ufak hediyeler derken görseniz, evlerimiz depoya döndü. Her yerde kutular falan var. Sadece bizim değil Selim'in evi de dolu dolu. Ufak ufak çiçekler hazırlattık, masaların üzerine koyulacaklardan hariç. Şekerler dolu keseler hazırlattık, tatlansın ağızlar diye. Düğün pastamızda da çiçekler açtı, kocaman hemde. Kat kat yapıldı, adeta bir gelinliği andırıyor. Bu arada hızla biz de gelinlik ve damatlık bakıyoruz. Selim ve ben takım elbise peşinde, Funda ve Seda bembeyaz gelinlikler deniyorlar.

Bize yardım eden insanlar da çok etrafımızda. Bizi seven insanlar ellerinden gelenleri ardına koymuyorlar sağolsunlar. Yanımızda gelip elimizde ki çantaları taşıyanlar mı dersiniz, mağazasına davet edip alışverişte kolaylıklar sağlayanlar mı dersiniz. Tüm şehir sanki bizim evlenmemiz için bir çaba içerisinde.