"Ne kadar oldu? Kaç zamandır burada bu yatağa mahkumum ben? Funda'm, huzurum. Neden ıslak gözlerin? Üzülme. Kıyamam göz yaşlarına... Duyuyorum ben seni, hissediyorum. Göremiyor olabilirim ama hayallerini yaşatıyorum zihnimde. iyiyim. Gerçekten iyiyim... Sen de iyi olmalısın. Vazgeçmedim senden, gitmedim, buradayım hala. Zorlandığını hissediyorum. Ayakta kalmakta bile güçlük çekeceğini biliyorum. Acı çekiyorsun biliyorum. Dayan sevgilim, biraz daha dayan. Yanmıyor canım merak etme. Yanımda sen varken dünyaya göğüs gererim ben, bilirsin. Biz beraber güçlüyüz, yan yana iken... Bazen hissediyorum, boynumu öpüyorsun. Yine gıcıklanıyor içim, sadece belli edemiyorum. Toparlanıyorum sevgilim. Eskisinden de güçlü olacağım inan bana. Seni seviyorum... "

-Funda... (uyumamış mıydın yoksa beni mi bekliyordun da açtın gözlerini hemen)
+Can'ımmmmm... (gözleri dolu dolu oldu anında)
-S... Seni özl... Özledim...
+Bende... Ben deseni çok özledim sevgilim (öpüyor, yüzümü okşuyor, sanki yıllarca ayrı kalmışız gibi kokluyor beni)
-Ne old...
+Boş ver bunu, önemli değil neler olduğu. Sen nasılsın, ağrın var mı acıyor mı bir yerlerin?
-iyiyim ben merak etm... (kelimeleri telaffuz etmekte bile zorlanıyorum, neler olmuş olabilir ki. hatırladığım tek şey karşıdan gelen bir arabaydı. bizim şeridimizde bize doğru geliyordu)

Gözlerim pencereyi aradı, perdeler kapalıydı ama güneşin doğmadığı belli oluyordu. Henüz yeni yeni aydınlanmak üzereydi sanırım gökyüzü.