O iki kelime ağzımdan çıktığı anda sarılmayı bırakmış, o şokun etkisiyle bir kaç adım uzaklaşmıştı benden.

Yaklaştı...

Yaklaştı..

Burnumun ucuna kadar geldi.

Okkalı bir tokat yedim ağzımın orta yerine.

-Neydi bu şimdi?..
+Öyle birden söylenir mi geri zekalı (kalp atışlarını uzaktan duyabiliyordum)

Nefes nefese kaldı bir anda, ellerinin titremeye başladığını görebiliyordum. Elleri terlemişti anında, yüzümü avuçlarının arasına aldığında fark ettim. Kendine doğru çekti yüzümü ve yanağımla dudağım arasına bir öpücük kondurdu. Bir insan anında kıpkırmızı olabilir mi? Bir saniye sürmedi utanıp kızarması. Beni görseniz nasıl mutluyum nasıl salak salak gülüyorum.

+Özür dilerim.
-Ne için?
+Tokat attım ya.
-Acımadı merak etme.
+Al o zaman (bu sefer ki daha şiddetliydi) Bir daha öyle ansızı söyleme, öleyim mi heyecandan bunu mu istiyorsun?

Yüzümü sanki canım yanmış gibi bir hale sokup gözlerimi sulandırdım.

+Yaa, kıyamam gel buraya. (bir öpücük daha(çakallık))

-Tek mi yaşıyorsun burada sen. Yani bir arkadaş, annen baban yok mu?