Sahilden ayrılmam lazım artık çünkü buralarda sadece cafeler var ve ben gerçek bir yemek yemek istiyorum çünkü bütün günümü zaten aparatif şeyler atıştırarak geçiriyorum. Ara sokaklara dalalım bakalım, yeni mekanlar var mı.

Bir dakika ya, şuralarda ufak bir yer olacaktı sanki bir kere denk gelmiştim. Güzel çorbası ve ocakbaşı vardı. Ulan ne yerim şimdi be kurt gibi de açım ki...

Nerdeydi buu, şu sokakta mıydı acaba ya.

-Pardon bakar mısınız?
+Buyrun?
-S.. Sen? Haha, şaka gibi değil mi ya. Yıldız Tilbe dinlemeye devam mı? Yoksa bu sefer de ben mi sırra kalem basıp akılda soru işaretleri bırakayım?..
+Kahven çok güzeldi, teşekkür etmek için bakındım ama sanırım o kadar dalmışım ki çıktığını fark edemedim. Arkadaşına iletmiştim, sen gelinde söylesin diye ama kısmette yüz yüze söylemek varmış. (iki saate yakın cafede oturup kahve fincanına dalmasını izlememe rağmen, gülüşüne ilk defa denk gelmiştim bu anda)
-Rica ederim, afiyet olsun. Eğer gerçekten hoşuna gitti ise ne zaman istersen aynı yerde bulabilirsin beni (tabi aklıma yine kahve içtiği zaman ki durgunluğuna dair sorular gelmeye başladı ama ben yine de gülümsedim ona karşı)
+Tabi ki geleceğimden emin olabilirsin de, sen bir şey soracaktın galiba biraz önce.
-Aa evet, sahilde dolaşmaktan yemek yemeyi unuttum da. Buralarda ufak bir yer vardı, bir kere denk gelmiştim ama tam yerini hatırlayamadım orayı arıyorum. Biliyor musun yerini?
+Bir kahve daha yaparsan seni oraya zütürebilirim (çok şahane bir gülümseme daha)

Bir kahvenin kırk yıl hatırı vardır derler ama benim kahvemin hatırı bu sefer çok kısa sürdü anlaşılan. Evet, insanlarla kolay anlaşan biriyim bunu size daha önce söylemiştim. Bu sefer ki muhabbet başlangıcı bir ilk olacaktı benim için çünkü nedenini benim de merak ettiğim bir durum vardı. Bir kaç saat öncesinde kahve servisi yaparken dikkatimi çeken kızla bir şekilde tekrar karşılaşmıştık ve bu sefer sorularımın cevabını alabilirdim. Akışına bıraktım herşeyi ve mekana doğru yürümeye başladık. Çok uzun sürmedi ulaşmamız çünkü aptal kafam, neredeyse tüm mahalleyi gezmeme rağmen bir sokağa bakmayı akıl edememiş. Hay Allah, neyse.