-Kanka, bir şeye dikkat ettin mi?
+Ne konuda?
-Şu kız, sana da garip gelmedi mi. Yani bunun gibi bir çoğu buraya gelir gün boyu, hatta bazıları resmen yanlarında hüzünlerini de getirirler. Ne yaşadığını hemen anlarsın mesela. Ses tonundan, yüzünün ifadesinden, duruşundan...
+Ee, yani? Oğlum insanlar mutsuz. Sen, ben, patron Cemil abi... Herkesin kendine göre dertleri var be oğlum takılma fazla insanlara. işini yap, onları memnun et yeter. Hem, sen niye böyle dedin ki bana şimdi? Bir şey mi söyledi kız sana lan yoksa?
-Yok ben oğlum, aksine kız tek kelime dahi etmedi. Yani öyle ki, nerdeyse sipariş dahi vermeyecek gibi bir duruşu vardı. Sanki dudaklarından kelimeler çıkmak istemiyor gibi. Heceler resmen kızın ağzında hapsolmuş gibi...
+Ohoo, oğlum ne diyorsun sen ya iyi misin. Hem senin çıkış saatin yaklaştı, hazırlansana lan sen daha ne bekliyorsun ki. Git süslen bak, karın seni bekler yıl dönümün bugün senin (kahkaha atarak ve şehri kastederek).
-Yok yok, ben çok merak ettim ama gidip ne diyebilirim ki? Neyin var senin mi diyeyim? Neden böylesin mi diyeyim? Kızın hayatında ilk defa gördüğü biriyim sonuçta. Neyse, belki de haklısın fazla takılmamak lazım. Ben kaçıyorum o zaman kanka, hadi sana kolay gelsin.
+Eyvallah kardeşim, gece senin. Güzel eğlen bak sabaha kadar.