https://www.youtube.com/watch?v=co5gy_2uOEY

Ben kendimi zeki bir insan olarak gördüğümü söylemiştim, keza çevremdekiler de bunu onaylardı ama Müzeyyen beni defalarca parmağında oynatmış, defalarca aptal yerine koymuştu ki gerçekten zekamdan şüphe etmeye başlamıştım. O kadar tatlı, o kadar masum, o kadar sevimli bir insan rolünü öylesine bir ustalıkla oynuyordu ki... Kesinlikle tanıdığım en içten pazarlıklı ve en sinsi insan olduğuna emindim ki hala da eminim. O gece eve gittiğimde tartışmaya başladık. Ulan neyin tartışmasını yapıyorsak? Hatun bizi Kadıköy boğasına çevirmiş, defalarca aptal yerine koymuş, daha iyisini bulunca da gibtiri çekmiş, neden uğraşıyosun di mi? Ama yooook. gibtir etmek için fazla aptal, aşık ve akli dengesi bi hayli bozuk bir ergendim. Ellem ettim gallem ettim Cumartesi buluşmaya ikna ettim. Cumartesi sabahı Alex'in Zannetti'ye attığı çalımdan daha estetik bir çalımla bu buluşmayı da iptal etmek istedi.. Neymiş efendim ortalık çok karışıkmış -Gezi Olayları falan var- abisi izin vermiyormuş. E dıbına koyim bizim memleketle istanbul arası 400 km. Oturduğu semt polisine kadar sol görüşlü bi semtti. Çevresindeki en büyük tehlike resmen bendim dıbına koyim. Her neyse, Cumartesi günü orda olacağımı, gelmezse de çokta gibimde olmayacağını(dolaylı olarak) söyleyerek mevzuyu bitirdim.

Cumartesi akşam 8 gibi bizim çocuklarla buluştuk. Sadece Bertan ve ben varız o ara masada sırtım kapıya doğru bakacak şekilde oturdum. Bertan'la klagib hava, su, üniversite muhabbeti çevirirken bi anda bizim çocuk ayaklanıp "Kanka 1 dakika geliyorum" dedi ve kapıya doğru yürüdü. Bi baktım Müzeyyen'e selam veriyor. Hemen sigarayı kül tablasına basıp Bertan'ın peşinden yazılıp Müzeyyen ve arkadaşına selam çaktım. Müzeyyen beni gördüğüne biraz bozulmuş olacak ki yüzü düştü ve selamıma kuru bi şekilde karşılık verdi. Ben Müzeyyen'i suçüstü yapmanın keyfiyle Stalingrad'da, SS subaylarını dumura uğratmış slav bir general edasıyla masaya geri dönüyordum ki Müzeyyen'de kankasını postalayıp bizimle birlikte masaya yöneldi.