Nöbet listesinde o gün benim de adım vardı. Yurtta sabah kahvaltısı, öğle yemeği ve akşam yemeği vakitlerinde yemekhane kapısının önündeki zile basılır ve herkes üst kattaki yatakhanelerden yemek hazır diye aşağı inip sıraya girerdi. O gün arkadaşım serkan ile 2-4 nöbeti bizdeydi. Nöbet değişimleri de önceki nöbetçiler bir sonraki nöbetçileri uyandırıyor ve birlikte sorumlu olan kişiye gidip biz değişiyoruz diyordu, bu şekilde oluyordu. Bizi de o gece 12-2 nöbetçileri uyandırdı ve yer değiştirdik. ilk nöbetimiz olduğu için ne yapalım diye bir süre düşündükten sonra yatakhaneleri gezip ters bir şey var mı diye kontrol etmeye karar verdik. Sırasıyla yatakhaneleri gezip alt kata inerken bir anda yemekhane zili çaldı. O sırada kimsenin merdivenleri kullanıp zemin kata inmediğinden eminim. O sesi duyduğum anda aşağı doğru baktım fakat ses seda yoktu. Koşuyla yatakhaneye girdik. Kim çaldı lan onu falan diye bir süre konuştuktan sonra aşağı inmeye karar verdik. Korka korka merdivenlerden iniyorduk. Son merdivene dönerken zil tekrar çaldı. Bir hışımla hemen yukarı koşmaya başladım. Biri varsa bile o an görmek istediğimden emin değildim. Biz o iki saati güç bela atlattık ve yeni nöbetçileri kaldırıp yattık. Sabah kahvaltısında yine o zille uyandırıldık. içimden o an rüya görmüş olabileceğim geçti. Ama yaklaşık 5dk sonra Serkan uyanıp uyanmadığıma bakmaya geldiğinde ne oldu lan gece diye sordu. O an rüya olmadığını anladım ve bardağımı alıp yemekhaneye indim. Arkadaşlara durumu anlattığımda daha çok korkmaya başlamıştım çünkü gece o zile sorduğumuz kimse uyanmamıştı. Bir alarm çalsa çok uzakta bile olsa hemen uyanan bir arkadaşımız vardı bazen hiç uyumadığını bile düşünürdük. Nefes sesine uyandığı olurdu. Hemen ona da sordum ama o da gece boyu bir kaç kez uyandığını ama hiçbirinde zilin çalmadığını söyledi. Hazırlanıp okula gittik...